Ο βαθμός της προόδου μας στην πνευματική ζωή εξαρτάται αποκλειστικά από το μέτρο της υποταγής της προσωπικής θελήσεώς μας στο θείο θέλημα.
Ο άνθρωπος πού απαρνείται την εμπαθή θέλησή του για το άγιο θέλημα του Θεού,φτάνει σε μέτρα τελειότητας.
Ένας τέτοιος άνθρωπος γίνεται συγγενής του Κυρίου:
<<ὃς γὰρ ἂν ποιήσῃ τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ, οὗτος ἀδελφός μου καὶ ἀδελφή μου καὶ μήτηρ ἐστί.>>Μαρκ. 3,35.
Διότι εκείνος, ο οποίος θα εφαρμόση το θέλημα του Θεού, αυτός είναι αδελφός μου και αδελφή μου και μητέρα μου”.
Ένας τέτοιος άνθρωπος γίνεται κατοικητήριο της Αγίας Τριάδος:
ἐάν τις ἀγαπᾷ με, τὸν λόγον μου τηρήσει, καὶ ὁ πατήρ μου ἀγαπήσει αὐτόν, καὶ πρὸς αὐτὸν ἐλευσόμεθα καὶ μονὴν παρ᾿ αὐτῷ ποιήσομεν. (Ιω 14:23).
Εάν κανείς με αγαπά, θα τηρήση εις την ζωήν του τας εντολάς μου, και ο Πατήρ μου θα τον αγαπήση και θα έλθωμεν εις αυτόν και θα μεταβάλωμεν την καρδίαν του εις μόνιμον κατοικίαν μας, ώστε αυτός να είναι ο έμψυχος ναός του ζώντος Θεού.
Σχόλιο blogger...(Από τον πρόλογο του βιβλίου πού ξεκίνησα να διαβάζω.
Δυστυχώς όμως το τεράστιο ΕΓΩ μας δημιουργεί τεράστια προσωπική θέληση με τα γνωστά αποτελέσματα.
Πώς θα παλέψουμε και θα νικήσουμε ένα τέτοιο δράκο;)
